Anita Grabowska-Wlaź, Dyrektor Departamentu Architektury, Budownictwa i Geodezji w Ministerstwie Rozwoju i Technologii poinformowała o pracach legislacyjnych nad ustawą o zmianie ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne (Projekt o numerze UD60).

Czy to jest normalne, że o tak ważnych planach dowiadujemy się przypadkiem, przy okazji debaty w Sejmie na posiedzeniu Komisji PET nr 29, ws. XI. Rozpatrzenie odpowiedzi Ministra Rozwoju i Technologii na dezyderat nr 4 skierowany do Prezesa Rady Ministrów w sprawie kompleksowej analizy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz rozważenia podjęcia pracy nad nową ustawą regulującą kwestie prawa geodezyjnego i kartograficznego,

a nie np. w:

Wydanie_10_Informator_GGK_czerwiec_2024_r

Celem projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne jest wg. MRiT i GGK rozwiązanie następujących kwestii:

1. Uregulowania dostępu do danych i materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego uwzględniającego wymogi obronności i bezpieczeństwa państwa.
W związku z obecną sytuacją geopolityczną konieczne jest zastosowanie nowych rozwiązań kształtujących dostępność wybranych danych i materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego uwzględniających wymogi obronności i bezpieczeństwa państwa. Obowiązujące regulacje prawne ograniczające powszechny dostęp do danych przestrzennych państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego okazują się być niewystarczające i niedostosowane do obecnej sytuacji geopolitycznej. W celu zminimalizowania ryzyka wykorzystania powszechnie dostępnych danych przestrzennych w atakach terrorystycznych lub działaniach obcych sił zbrojnych, konieczne jest wprowadzenie ograniczeń powszechnej dostępności danych przestrzennych obiektów ważnych dla obronności i bezpieczeństwa państwa. Dla osiągnięcia tego celu konieczne jest wprowadzenie odpowiednich zmian w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2023 r. poz. 1752, 1615, 1688, i 1762).

2. Braku ustawowego uregulowania wymagań kwalifikacyjnych dla osób wykonujących czynności klasyfikacyjne w ramach postępowania w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów.
Celem projektowanej regulacji jest rozwiązanie problemu braku ustawowych przepisów w zakresie wymagań kwalifikacyjnych dla osób wykonujących gleboznawczą klasyfikację gruntów, zgłoszonego przez Najwyższą Izbę Kontroli (NIK) w ramach zaleceń z kontroli nr 28/2021/P/20/059/LBY, pn. Wykonywanie gleboznawczej klasyfikacji gruntów na terenie województwa kujawsko-pomorskiego oraz kontroli nr 164/2022/P/22/053/LBY, pn. Wykonywanie gleboznawczej klasyfikacji gruntów. Jednym z zaleceń kontrolnych NIK było pilne podjęcie działań legislacyjnych zmierzających do wprowadzenia zmian legislacyjnych w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, określających niezbędne kwalifikacje osób uprawnionych do przeprowadzania czynności klasyfikacyjnych w ramach gleboznawczej klasyfikacji gruntów, które będą zapewniały odpowiedni poziom merytoryczny opinii wydawanych przez klasyfikatorów.
Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne nie zawiera przepisów, które regulowałyby zakres kwalifikacji wymaganych dla osób wykonujących czynności klasyfikacyjne w ramach gleboznawczej klasyfikacji gruntów, sposób wykonywania prac klasyfikacyjnych oraz prawa i obowiązki wykonawców tych prac. Obecnie, na podstawie przepisu § 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 września 2012 r. w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów (Dz. U. poz. 1246), wymagane jest jedynie imienne upoważnienie osoby (klasyfikatora) przez starostę do wykonania przez nią czynności klasyfikacyjnych – to organ samodzielnie/autonomicznie decyduje
o uznaniu lub odrzuceniu kompetencji i doświadczenia danej osoby i umożliwieniu tej osobie wykonywania gleboznawczej klasyfikacji gruntów w danym postępowaniu. Osoby zainteresowane wykonywaniem takich czynności nie są w stanie zatem zidentyfikować na podstawie przepisów prawa, jakie wymagania kwalifikacyjne muszą spełnić, aby uzyskać możliwość wykonywania projektów gleboznawczej klasyfikacji gruntów.

3. Braku jednolitych zasad przeprowadzania przez starostę narad koordynacyjnych oraz braku ustawowego obowiązku dołączenia protokołu z narady koordynacyjnej do dokumentacji budowlanej.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne narady koordynacyjne mogą odbywać się obecnie w sposób tradycyjny lub za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Z danych Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii z połowy 2023 r. – aż 328 powiatów wykorzystywało narzędzia informatyczne do prowadzenia narad koordynacyjnych, a w 286 powiatach narady koordynacyjne przeprowadzane były w pełni elektronicznie. Część powiatów, które nie wykorzystują narzędzi informatycznych do prowadzenia narad koordynacyjnych wskazuje na brak przepisów prawa, które by ich do tego obligowały. Konieczne jest zatem wprowadzenie regulacji, które ustanowią zasadę w pełni cyfrowego przeprowadzania narad koordynacyjnych i wprowadzą jednolite oraz przejrzyste zasady koordynacji usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu.
Obecnie obowiązujące przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2023 r. poz. 682, z późn. zm.) stanowią, że do wniosku o pozwolenie na budowę lub zgłoszenia budowy należy dołączyć m.in. pozwolenia, uzgodnienia i opinie, których obowiązek dołączenia wynika z przepisów odrębnych ustaw. Protokół z przebiegu narady koordynacyjnej stanowi opinię odnoszącą się do projektowanego usytuowania sieci uzbrojenia terenu. Niemniej ustawa z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne nie zawiera przepisu zobowiązującego do dołączenia tego protokołu do wniosku o wydanie pozwolenia na budowę, ani do zgłoszenia budowy. Istnieje więc niebezpieczeństwo, że przedkładana organom administracji architektoniczno-budowlanej dokumentacja budowlana będzie zawierała przebieg projektowanych sieci, który nie został uprzednio skoordynowany na naradzie koordynacyjnej.
Ponadto występuje problem związany z kwalifikacją przedmiotu wniosku o przeprowadzenie narady koordynacyjnej przez organ w sposób odmienny od treści wniosku projektanta/inwestora. Obecne uzależnienie wysokości opłaty od rodzaju koordynowanych obiektów budowlanych (sieci lub przyłączy) powoduje po stronie organów konieczność właściwego zakwalifikowania przedmiotu wniosku, co nierzadko stoi w sprzeczności z treścią wniosku projektanta/inwestora.

4. Konieczności implementacji w przepisach z zakresu geodezji i kartografii wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE) w sprawie C-545/17 Pawlak.
TSUE w sprawie C-545/17 Pawlak zakwestionował, jako sprzeczny z prawem unijnym, przepis krajowy (art. 165 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1550, z późn. zm.), który uznawał za równoznaczne z wniesieniem pisma procesowego do danego sądu jedynie złożenie takiego pisma w placówce pocztowej jednego operatora wyznaczonego do świadczenia usługi powszechnej i to bez obiektywnego uzasadnienia opartego na względach porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego. Na mocy ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 1655) wprowadzono zmiany do art. 165 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego. Obecnie przepis ten stanowi, że oddanie pisma procesowego w formie przesyłki poleconej w polskiej placówce pocztowej operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 1640) lub w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej jest równoznaczne
z wniesieniem go do sądu. Podobne zrównanie skutków nadania przesyłek jest niezbędne również w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne.

5. Braku waloryzacji opłat z tytułu wykonywania przez organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej określonych czynności.
Przepisy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, oprócz odpłatności za udostępnianie materiałów zasobu (art. 40a ust. 1 ustawy), przewidują także opłaty za wykonanie określonych czynności, o których mowa w art. 40b ust. 1 ustawy, w tym m.in. sporządzanie i wydawanie wypisów oraz wyrysów z operatu ewidencyjnego, koordynację usytuowania projektowanych sieci terenu. Stawki opłat za udostępnianie materiałów zasobu, podlegają corocznej waloryzacji, jednak w przypadku stawek opłat za ww. czynności, w obecnym stanie prawnym nie podlegają one corocznej waloryzacji, i ich wysokość jest niezmienna od 2014 r., od kiedy zostały wprowadzone.

6. Wzmocnienia ciągłości funkcjonowania Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii.
Przepisy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne nie regulują kwestii dotyczącej pełnienia obowiązków Głównego Geodety Kraju w przypadku odwołania piastuna tego organu.
Regulacja dotycząca pełnienia obowiązków Głównego Geodety Kraju powinna znajdować się w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne.

7. Wyeliminowania problemów z ujawnianiem lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa i zarządzanych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe w ewidencji gruntów i budynków.
Zgodnie z przepisami art. 20 ust. 3-3b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne grunty rolne i leśne obejmuje się gleboznawczą klasyfikacją gruntów, przeprowadzaną w sposób jednolity dla całego kraju, na podstawie urzędowej tabeli klas gruntów. Gleboznawczej klasyfikacji gruntów nie przeprowadza się jedynie na gruntach leśnych stanowiących własność Skarbu Państwa zarządzanych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, z wyjątkiem gruntów leśnych o powierzchni do 10 ha znajdujących się w enklawach i półenklawach wśród gruntów o innej formie własności. Obowiązek ten występuje jednak w odniesieniu do gruntów leśnych o innym niż powyższy charakterze lub formie władania. Jednocześnie ewidencję gruntów i budynków, w części dotyczącej lasów, prowadzi się z uwzględnieniem przepisów o lasach, co oznacza, że uwzględnia się w niej ustalenia uproszczonych planów urządzania lasu (UPUL), decyzji starosty wydanych na podstawie inwentaryzacji stanu lasów oraz inwentaryzacji stanu lasów określonych przez nadleśniczego – dotyczących granic i powierzchni lasu.
Powyższa dokumentacja nie zawiera jednak danych dotyczących wyników gleboznawczej klasyfikacji gruntów niezbędnych do ujawnienia zmiany użytku gruntowego w ewidencji gruntów i budynków. Obecnie obowiązujące przepisy prawa nie określają również w sposób jednoznaczny na kim ciąży obowiązek zlecenia przeprowadzenia gleboznawczej klasyfikacji tego typu gruntów ani skutków niewykonania tego obowiązku. Powyższe wątpliwości powodują problemy z zapewnieniem aktualności ewidencji gruntów i budynków w zakresie użytków gruntowych stanowiących lasy – bez przeprowadzenia gleboznawczej klasyfikacji tych gruntów co do zasady nie jest możliwe bowiem ich ujawnienie w ewidencji gruntów i budynków.

[PLANOWANE ZMIANY] Istota rozwiązań planowanych w projekcie, w tym proponowane środki realizacji:

W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne proponuje się:

1. Ustanowienie nowego podziału terenów zamkniętych na dwie kategorie.


Proponowane przepisy przewidują nowy podział terenów zamkniętych na dwie kategorie skutkujący, w odniesieniu do terenów zamkniętych I kategorii, wyłączeniem niektórych danych z gromadzenia w bazach danych państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a w odniesieniu do terenów zamkniętych II kategorii – ograniczeniem ich udostępniania. Oznacza to, że prowadzenie i odpowiednia ochrona zbiorów danych przestrzennych dotyczących terenów zamkniętych I kategorii pozostawać będą w wyłącznej właściwości podmiotów ustalających te tereny. Prowadzenie baz danych przestrzennych obejmujących tereny zamknięte II kategorii pozostanie natomiast w zakresie działania Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, przy czym szczegółowy zakres i sposób ograniczeń w udostępnianiu tych danych zostanie określony w akcie wykonawczym do zmienianej ustawy.
Do I i II kategorii terenów zamkniętych będą mogły zostać zaliczone obszary ważne dla obronności państwa i bezpieczeństwa publicznego oraz zajęte pod obiekty wchodzące w skład infrastruktury krytycznej. Do II kategorii terenów zamkniętych będą mogły dodatkowo zostać zaliczone obszary ważne dla ochrony interesu gospodarczego państwa oraz ochrony innych ważnych interesów państwa. Decyzja odnośnie wyboru kategorii (a więc i zakresu ochrony danych) dla terenu zamkniętego będzie należała do podmiotu, który ten teren ustanowił.
Projekt zmian zakłada również enumeratywne wymienienie organów, którym przysługiwało będzie prawo wydania decyzji o ustaleniu terenu zamkniętego. Względem obecnego stanu prawnego z grona uprawnionych podmiotów zostaną wyłączeni kierownicy urzędów centralnych.
Proponowane przepisy przewidują, że dla obszaru objętego terenem zamkniętym I kategorii podmiot, który ustalił ten teren, będzie prowadził geodezyjne bazy danych zawierające dane z zakresu baz danych:
– ewidencji gruntów i budynków – w zakresie budynków i lokali,
– geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu,
– obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1:10 000-1:100 000, w tym kartograficznych opracowań numerycznego modelu rzeźby terenu,
– zobrazowań lotniczych i satelitarnych oraz ortofotomapy i numerycznego modelu terenu,
– obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1:500-1:5000.
Dla terenów zamkniętych I kategorii organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej nie będą gromadzić i udostępniać informacji dotyczących tego terenu w zakresie ww. baz danych oraz materiałów stanowiących podstawę wpisów w tych bazach. Dane zawarte w bazach danych dla terenu zamkniętego przekazywane są podmiotowi, który ustalił ten teren. Proponowane przepisy nie będą określać szczegółowych zasad gromadzenia danych geodezyjnych i kartograficznych przez organ wydający decyzję o ustaleniu strefy zamkniętej I kategorii, określone jedynie zostanie, że w przypadku jeżeli teren utracił charakter terenu zamkniętego I kategorii podmiot, który ustalił ten teren będzie miał obowiązek przekazać do organu Służby Geodezyjnej i Kartograficznej dane w sposób umożliwiający aktualizację baz danych prowadzonych przez Służbę Geodezyjną i Kartograficzną.
Przyjmuje się, że w terminie 60 dni od wejścia w życie ustawy, dotychczasowe decyzje o ustaleniu terenów zamkniętych utracą moc. Jeżeli przed upływem tego terminu uprawniony podmiot nie wyda decyzji o ustaleniu terenu zamkniętego, to dotychczasowy teren zamknięty, na którym będą znajdowały się tzw. „obiekty niejawne”, stanie się terenem zamkniętym II kategorii.
Projektowane zmiany przyczynią się do uporządkowania zasad ustanawiania terenów zamkniętych, odpowiedzialności za bezpieczeństwo informacji przestrzennych dotyczących tych terenów oraz ustalenia technicznych aspektów zabezpieczenia tych informacji przed publicznym dostępem do nich. Poprzez prawo ustanowienia terenów zamkniętych określonej kategorii, właściwe organy będą miały bezpośredni wpływ na ochronę informacji przestrzennych dotyczących tych terenów.
Podkreślenia jednak wymaga, że ze względu na zakres przedmiotowy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne powyższe rozwiązania będą dotyczyły wyłącznie danych przestrzennych stanowiących zakres informacyjny baz danych prowadzonych przez organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, a więc danych gromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym.

2. Wprowadzenie uprawnień zawodowych w zakresie gleboznawczej klasyfikacji gruntów.


Wprowadzenie ustawowych wymagań kwalifikacyjnych dla osób wykonujących gleboznawczą klasyfikację gruntów poprzez ustanowienie zawodu przyczyni się do poprawy jakości i poprawności czynności terenowych oraz opracowań klasyfikacyjnych. Wprowadzone rozwiązanie umożliwi ponadto skuteczne reagowanie na przypadki nierzetelnego wykonywania czynności klasyfikacyjnych poprzez odpowiedzialność zawodową.
Ustanowienie zawodu, do którego dopuszczenie będzie uzależnione od spełnienia przez osobę zainteresowaną określonych wymogów w zakresie wykształcenia, umiejętności praktycznych i znajomości teorii niewątpliwie przyczyni się do poprawy jakości prac i opracowań wykonywanych w ramach postępowań administracyjnych. Dopełnieniem projektowanego rozwiązania jest jednoczesne wprowadzenie regulacji w zakresie odpowiedzialności zawodowej. Nierzetelne i niezgodne z przepisami prawa wykonywanie zawodu będzie więc skutkowało odebraniem prawa jego wykonywania.
Projekt ustawy zakłada m.in.:
A. Określenie wymagań kwalifikacyjnych dla osób ubiegających się o uprawnienia do wykonywania gleboznawczej klasyfikacji gruntów.
Projekt zmian zakłada, że uprawnienia zawodowe w zakresie gleboznawczej klasyfikacji gruntów nadawane będą przez Głównego Geodetę Kraju. Osoba zainteresowana uzyskaniem uprawnień zawodowych w zakresie gleboznawczej klasyfikacji gruntów będzie musiała wykazać się posiadaniem świadectwa ukończenia studiów
o specjalności gleboznawstwo, albo podyplomowych studiów w zakresie gleboznawstwa, gleboznawczej klasyfikacji gruntów i kartografii gleb lub kursów z zakresu gleboznawczej klasyfikacji gruntów, gleboznawczej klasyfikacji gruntów i kartografii gleb, odpowiednią praktyką zawodową z zakresu gleboznawczej klasyfikacji gruntów oraz znajomością przepisów w zakresie gleboznawczej klasyfikacji gruntów oraz ewidencji gruntów
i budynków (egzamin).
Praktyka zawodowa z zakresu gleboznawczej klasyfikacji gruntów obejmować będzie wykonywanie prac klasyfikacyjnych pod kierunkiem klasyfikatora gruntów i będzie można ją odbyć po ukończeniu studiów, studiów podyplomowych lub odpowiednich kursów. Dziennik praktyki zawodowej wydawany będzie przez Głównego Geodetę Kraju na wniosek osoby zainteresowanej. W celu uzyskania uprawnień zawodowych osoba zainteresowana będzie musiała złożyć wniosek do Głównego Geodety Kraju o nadanie uprawnień zawodowych oraz przejść postępowanie kwalifikacyjne, składające się z części wstępnej (weryfikacji dokumentów) i sprawdzającej (egzamin ze znajomości przepisów). Komisja kwalifikacyjna powoływana będzie przez Głównego Geodetę Kraju z udziałem przedstawicieli stowarzyszeń społeczno-zawodowych działających w zakresie gleboznawczej klasyfikacji gruntów.
Warunki uznawania praktyki zawodowej z zakresu gleboznawczej klasyfikacji gruntów, a także sposób prowadzenia dziennika praktyki zawodowej i wysokość opłaty za jego wydanie osobie zainteresowanej jak również wysokość opłaty za przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego, zostaną określone w rozporządzeniu wykonawczym. Przyjmuje się, że wysokość opłaty za przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego przy uzyskiwaniu uprawnień w zakresie gleboznawczej klasyfikacji gruntów pozostanie na tym samym poziomie co dla uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii. Wysokość opłaty za postępowanie kwalifikacyjne obejmujące część wstępną i część sprawdzającą wynosi obecnie 1074 zł i stanowi dochód Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym (FGZGiK), prowadzonego przez Głównego Geodetę Kraju.
Prawo do wykonywania prac klasyfikacyjnych uzyskiwane będzie z dniem wpisu osoby przez Głównego Geodetę Kraju do centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia zawodowe. Przewiduje się, że czas niezbędny na zdobycie uprawnień zawodowych z zakresu gleboznawczej klasyfikacji gruntów (konieczny do uzyskania niezbędnego wykształcenia i odbycia obowiązkowej praktyki zawodowej) wyniesie od 3 do 6 lat, w zależności od rodzaju uzyskanego wykształcenia. Dla osób, które dotychczas wykonywały gleboznawczą klasyfikację gruntów, określone zostaną podstawy, które umożliwią wpisanie ich przez Głównego Geodetę Kraju, w drodze decyzji, do centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia zawodowe, po złożeniu przez te osoby wniosku, zawierającego potwierdzenie posiadanego wykształcenia w zakresie gleboznawstwa lub gleboznawczej klasyfikacji gruntów i kartografii gleb oraz doświadczenia zawodowego w zakresie sporządzania projektów ustalenia gleboznawczej klasyfikacji gruntów.
B. Wprowadzenie zasad kontroli poprawności wykonywania przez klasyfikatorów gleboznawczej klasyfikacji gruntów.
Projektowana regulacja przewiduje ustanowienie zasad kontroli/oceny zgodności operatu klasyfikacyjnego z obowiązującymi przepisami prawa. Starosta będzie dokonywać oceny zgodności operatu klasyfikacyjnego z obowiązującymi przepisami prawa, w tym w uzasadnionych przypadkach będzie mógł przeprowadzić kontrolę terenową i wykonanie odkrywek glebowych – w przypadku stwierdzenia wadliwego wykonania prac klasyfikacyjnych starosta będzie zwracać dokumentację klasyfikatorowi do poprawy i uzupełnienia.
C. Przeniesienie do ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne części regulacji obecnego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 września 2012 r. w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów oraz ustawowe określenie procedury przeprowadzania postępowania w spawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów.
W związku z ustawowym uregulowaniem kwestii wymagań kwalifikacyjnych dla osób wykonujących gleboznawczą klasyfikację gruntów ujednolicone zostaną przepisy ustawy z dnia 17 maja 1989 r.– Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 września 2012 r. w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów i jednoznacznie określone zostaną na gruncie ustawowym prawa i obowiązki zarówno organów administracji geodezyjnej i kartograficznej (starosty) jak i klasyfikatorów gruntów.
D. Rezygnacja z wyłożenia przez starostę operatu klasyfikacyjnego i zawiadamiania stron o możliwości zgłaszania zastrzeżeń do projektu ustalenia klasyfikacji.
Ze względu na ekonomikę oraz uproszczenie postępowania w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów projekt zakłada rezygnację z wyłożenia przez starostę operatu klasyfikacyjnego i zawiadamiania stron o możliwości zgłaszania zastrzeżeń do projektu ustalenia klasyfikacji. Powyższe uprawnienia stron oraz obowiązek zapewnienia przez starostę udziału stron w prowadzonym postępowaniu administracyjnym realizowane są już przez art. 10 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803).

3. Zmianę regulacji dotyczących sytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu na naradach koordynacyjnych.


Projekt ustawy zakłada wprowadzenie pełnej cyfryzacji przeprowadzania procesu koordynacji sytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu na naradach koordynacyjnych oraz dostosowanie obowiązujących przepisów ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne do nowej, obligatoryjnej formy przeprowadzania narad.
Dodatkowo przewiduje się wprowadzenie w projekcie ustawy obowiązku dołączenia do wniosku o pozwolenie na budowę lub zgłoszenia budowy obiektu budowlanego protokołu z narady koordynacyjnej, zawierającego opinie uczestników narady, oraz wprowadzenie koordynacji usytuowania przyłączy podziemnych poza granicami działki budowlanej. Modyfikacja przepisów pozwoli na wyeliminowanie możliwości wystąpienia kolizji usytuowania i uszkodzeń obiektów podziemnych w terenie przy wykonywaniu robót budowlanych, a co za tym idzie zwiększenie bezpieczeństwa realizacji tych inwestycji.
Jednocześnie projekt ustawy zakłada zrównanie wysokości opłat za przeprowadzenie przez starostę koordynacji usytuowania projektowanej sieci uzbrojenia terenu na naradzie koordynacyjnej, co z kolei rozwiąże problem związany z kwalifikacją przedmiotu wniosku przez organ w sposób odmienny od treści wniosku projektanta/inwestora.


4. Wprowadzenie możliwości nadania przesyłki w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej.


Projekt ustawy zakłada zmianę przepisów ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, która ma na celu implementację wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE) w sprawie C-545/17 Pawlak oraz zmian wprowadzonych ustawą z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw. Zaproponowano zmianę brzmienia art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz pkt 14 załącznika do tej ustawy, wzorem odpowiednio zmiany wprowadzonej ustawą z dnia 11 sierpnia 2021 r.o zmianie ustawy – Kodeks postepowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, tj. uwzględniającą możliwość nadawania przesyłki również w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie UE.

5. Wprowadzenie ustawowego mechanizmu waloryzacji opłat z tytułu wykonywania przez organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej określonych czynności.


Projekt ustawy zakłada wprowadzenie mechanizmu waloryzacji stawek opłat za czynności określone w art. 40b ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszego półrocza roku, w którym stawki te są waloryzowane, w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego, ogłaszanego komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej ,,Monitor Polski”. W przypadku gdy wskaźnik ten ma wartość ujemną, stawki opłat nie ulegną zmianie.
Przedmiotowy mechanizm waloryzacji funkcjonuje już obecnie w przepisach art. 40j ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, obejmuje jednak wyłącznie opłaty za udostępnianie materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Proponowane zmiany przewidują rozszerzenie przedmiotowego mechanizmu dodatkowo na opłaty za czynności określone w art. 40b ust. 1 ww. ustawy.
Celem waloryzacji jest rekompensowanie skutków inflacji (tj. wzrostu cen i kosztów). Zgodnie z art. 41b ust. 2 ww. ustawy, wpływy z udostępniania map, danych z ewidencji gruntów i budynków oraz innych materiałów i informacji z zasobów powiatowych, a także z opłat za czynności związane z prowadzeniem tych zasobów i uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu są dochodami własnymi budżetu powiatu, które następnie są przeznaczane na realizację zadań z zakresu geodezji i kartografii przez starostów (art. 41b ust. 3 ustawy).

6. Zapewnienie, na poziomie ustawowym, podstaw prawnych do pełnienia obowiązków Głównego Geodety Kraju w przypadku odwołania piastuna tego organu.


Projekt ustawy zakłada wprowadzenie w art. 6b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjnej i kartograficzne przepisów zapewniających ciągłość pełnienia obowiązków Głównego Geodety Kraju przez jednego z jego zastępców lub pracownika zajmującego kierownicze stanowisko w Głównym Urzędzie Geodezji i Kartografii, wskazanego przez ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa.

7. Zniesienie obowiązku przeprowadzenia gleboznawczej klasyfikacji gruntów dla gruntów leśnych.


Projekt ustawy zakłada zmianę w art. 20 ust. 3 i 3b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne polegającą na zniesieniu obowiązku przeprowadzenia gleboznawczej klasyfikacji gruntów dla wszystkich gruntów leśnych – na wzór obecnej regulacji dotyczącej gruntów leśnych stanowiących własność Skarbu Państwa zarządzanych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe. Przedmiotowa zmiana pozwoli na ujawnienie w prowadzonej ewidencji gruntów i budynków użytków gruntowych Ls – lasy, na podstawie m.in. ustaleń UPUL, bez konieczności przeprowadzania gleboznawczej klasyfikacji tych gruntów w ramach osobnego postępowania administracyjnego.
Przewiduje się również wprowadzenie w ustawie zmian dostosowawczych, redakcyjnych i porządkujących, w tym uchylenie art. 7c ust. 1 pkt 6 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne. Przepis w praktyce nie funkcjonuje z uwagi na określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie państwowego rejestru granic
i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju (Dz. U. z 2021 r. poz. 1373), tryb aktualizacji granic jednostek podziałów terytorialnych kraju w państwowym rejestrze granic na podstawie danych ewidencji gruntów i budynków przekazywanych do zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach.

Dodaj komentarz